εκκυβιστώ

(-άω) (Α ἐκκυβιστῶ)

νεοελλ.

επανέρχομαι από την κυβίστηση στην όρθια στάση

αρχ.

1. πέφτω κατακέφαλα («δίφρων ἐς κρᾱτα πρὸς γῆν ἐκκυβιστώντων βίᾳ», Ευρ. Ικ.)

2. (για χορευτές) κάνω τούμπες προς τα πίσω.